مـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
مـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
♥️ زینب جــــان ♥️
.
♥️ زینب جــــان ♥️
.
↫ شرمنده ایم که بهای حسینی شدن ما،
" بی حسین " شدن تو بود و
.
↫ شرمنده تر آنکه تو بی حسین شدى و ما
.
حسینی نشدیم
.
【سلام عَلی قَلبِ زَینبِ الصَّبور】
.
شام غریبان حسین است ...
.
شب شام
غریبان حسین است...
.
تمام عرش
در دامان حسین است...
دگر این
شب سحر از پی ندارد...
که خورشید
جهان بی سرحسین است...
.
وداع حضرت زینب سلام الله علیها
.
❃ قدم قدم ز حرم میشوے جدا، برگرد
.
❃ بدون خواهرِ خود میروے ڪجا، برگرد
.
❃ بہ پاے تو همہ گیسوے من سفید شده
.
❃ نزن بہ سینہ‌ے من دسٺِ رد اخا، برگرد
.
یا حضرت عبّاس علی ادرکنی
.
یا ابوالفضل العباس...
.
⚜️طاقت مشڪ تمام است علے وار بیا
⚜️آب اگر ریخت فداے سرت اے یار بیا
.
⚜️همہ ے دلخوشی اهل حرم بیرق توست
⚜️تا حرم راه ڪمے مانده علمدار بیا
.
یا حضرت عبّاس علی ادرکنی
اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
.
اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند
اینجا گدا همیشه طلبکار می شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می کند
شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند
“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”
عیسای خانواده دمش فرق می کند
از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش
معلوم می شود حرمش فرق می کند
تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می کند
با پای نیزه روی زمین راه میرود
خورشید کاروان قدمش فرق می کند
من از " حسینُ منّی " پیغمبر خدا
فهمیده ام حسین غمش فرق می کند
شاعر: علی زمانیان
*کـلــ یـــوم عاشـورا ...
محــرم آمـد و مـاہ عــزا شد "
مــَـہِ جانبــازی خـون خــدا شد "
جـوانمردان عـالــم را بگوئید "
دوبارہ شور عـاشـورا بپــا شد "
خــداونـدا ...!
چـرا مولای ما مـھدی (عج) نیامد "
کــه خون دل روان از دیــدہ ھا شد .
.
راحت بخواب،پرستار زینب است.
این رعد و برق نیست،که انگار زینب ست
ذراتـــِ و کـائنـات همـه مـرده یــا خـموش
در احتجاج بود زنی یک علم به دوش
قلبـــِ جـهان به عمق زمین غرق جنب و جوش
آتشفـشـان قـهر خــداونـد در خروش
هوهوی ذوالفقار علی(ع) می رسد به گوش
در هیبتی زِ حــیدرِ کــرار، زینب است .
چشم ستاره در به درِ جستجوی ماه
بــر روی نیـزه دیــده زینب گـرفت راه
مبهوت می نمود به سَر نیزه ای؛نگاه
آتش کشید شعله زِ دل تا کشید... آه
کِ اِی جان پناه زینب و اطفال بی پناه
راحت بخواب ، چونکـه پرستار زینب است.
زینب اَگر نبـود...اَثـر اَز کـربلا نبود
شیرازه ای برایِ کـتابِ خـــدا نبود
زینب اَگـر نبـود ... عَـلَم حق بپا نبود
یک یا حسین بر لبِ مـا و شـما نبود
این خیمـه ها وَ پرچـم و رَختِ عَزا نبود
در کـار عشـق ،گــرمی بازار زینب است.
خورشید روی قُله نـِی آشکار شد
کوچکترین ستاره سَر شیرخوار شد
ناموس حق به ناقه عُریان سـوار شد
هشتاد و چهار خسته " هم قطـار شد
زیبـــاتــرین ... ســتاره دنبــالـــه دار شد
در این مسـیر نور ، جــلودار زینب است.
نون و قلم نبی است و مایسطرون ،حسین
طاق فلک علی است به عالم ستون ، حسین
خلقت تمــام حضرتــــ زهراستــــ خـون ، حسین
هستی تمام ظاهر و مافی البطون ، حسین
با یک قیامت است هم الغالبون ، حسین
در این قـیام ، نقطـه ی پـرگار زینب است.
زینب کجـا ... ؟ و خنـده ی اَشرار " یا حسین ...!
زینب کجــا ... ؟ و کـوچـه و بازار "یا حسین ...!
زینب کجـا ... ؟ و مجلس اغیار " یا حسین ...!
زینب کجــا ... ؟ و این همه آزار " یا حسین ...!
زینب کجـا ... ؟ و طشت و سَرِ یار " یا حسین ...!
در پنجه های بغض ، گرفـتار زینب است...
قـرآن بخـوان ! که حفظ شود آبروی تو
رنگـین شده است ساقه ی نـی از گـلوی تو
در حسرتم که نیزه کند شانه موی تو
ای منتهایِ آرزویم گفتگوی تو
ای نـازنیـن بنـــاز ، خریـدار زینب است.
بـا این کـه قد خمیده ام و داغ دیده ام
فـتح الفـتوح کـرده ام هرجا رسیده ام
گـر نیش کعبِ نی به وجودم خریده ام
گـر طعم تازیانه چـو مـــادر چشـیده ام
چـون کـوه ایسـتاده ام اِی سر بریده ام
در اوج اقــتدار ، جـهاندار زینب است .
حضرت خدیجه ( س ) همسر...
حضرت خدیجه ( سلام الله علیها ) "
همسر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :
و اولین زنی بود که به اسلام روی آورد و
مادر فاطمه زهرا ( س ) "
که از زنان مشهور تاجر عرب و حجاز "
به شمار می رفت.
تولد او نیز در مکه و چندین سال قبل از ( عام الفیل ) بود.
در آن زمان که مردم مکه، از راه تجارت امرار معاش می کردند،
خدیجه ( س ) نیز از آنجا که از ثروتمندان مکه بود،
کارهای تجارتی می کرد و چندین شتر داشت و
در اطراف کشورهایی مثل شام ، مصر و حبشه،
رفت و آمد و دادوستد می کرد.
وقتی از درستی و امانتداری و خوش خلقی"
رسول خدا (ص) شنید،
او را در امور مربوط به دادوستدهایش انتخاب کرد و
از آن پس پیامبر گرامی اسلام در دوران جوانی ،
در سفرهای تجارتی "
برای حضرت خدیجه ( س) سود فراوانی بدست آورد.
حضرت خدیجه (س) که شیفته درستکاری ،
امانتداری و اخلاق او شده بود،
خود، پیشنهاد ازدواج داد و
برخلاف سنت های ازدواج در میان ،
اعراب جاهلی آن زمان،
مال و ثروت زیادی از دارائیش را به محمد(ص)، هدیه کرد.
محمدامین نیز این پیشنهاد را پذیرفت"
و مراسم عقد آنها " با حضور عموهای پیامبر و
بستگان خدیجه (س) ، اجرا شد.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :
بهترین زنان بهشت " چهار زن هستند:
۱- مریم دختر عمران،
۲- خدیجه دختر خویلد،
۳- فاطمه دختر محمد ص،
۴- آسیه دختر مزاحم.
حضرت خدیجه (س)"
در نزد خــــداوند " از آبروی زیادی برخوردار بودند .
هروقت جبرئیل نازل می شدند" بر پیامبر اکرم (ص)
سلام خدا را به حضرت خدیجه(س)می رساندند .
پیامبراکرم(ص) می فرمودند:
اولین زنی که ایمان آورد " او بود .
اولین کسی که ایمان به حضرت علی (ع) آورد " او بود.
زمانی که همه مرا تکذیب می کردند "
او " مراتصدیق می کرد.
اوِل زنی که " ایمانش به درجه کمال رسید او بود .
حضرت خدیجه (س)"
نــوری بودند" که در تاریکی و ظلمت و جهل، تـابیدند و
بــه مـا آمـوخـتنـد:
همچو شمع باید سوخت وبـه دیگران روشنی بخشید.
حضرت خدیجه(س) مـدت 25 سـال در "
خـانه پیـامـبر اسـلام زنـدگی کردند .
و او " در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و
به مدت کوتاهی بعد از وفات " ابـوطـالبـــــ "،
عمو و سرپرست پیغمبر اکرم (ص) از دنیا رفتند.
خورشید بالای مکه چرخ خورد ...
حضرتــــ خدیجه کبری علیــهاالسـّلام :
چنان مقام والایی داشت که خداوند عزّ و جل،
بارها بر او درود و سلام فرستاد.
حضرتــــ خـدیجــه (ع) شـبی در خـوابـــــ دیـــد:
خورشید بالای مکه چرخ خورد و ...
کم کم پایین رفته و در خانه او فرود آمد.
حضرتــــ خدیجه خواب خود را برای عموی خود و دانای اعراب تعریف کرد.
آنان چنین تعبیر کردند:
با مرد بزرگی ازدواج خواهی کرد که شهرت او عالم‌گیر خواهد شد.
دهـم ربیـع‌الاول ( ۲۷سـال قـبل از هجـرتــــ )
شـهر مکــه غـرق در جشن و سـرور بــود،
چــرا ؟؟؟ ... که مراسـم عروسـی جوانی از بنـی‌هاشـم استـــ .
که شهرتــ و امـانتـداری او سـراسـر جـزیـرةالعـربـــ را فـرا گـرفـته بــود،
حضرتــــ خـدیجـه (ع) بانویی خردمند، دوراندیش و شرافتمند بود و از نظر نسب از زنان قریش برتر بود، او در اثر امتیازات اخلاقی و اجتماعی متعددی که داشت، در زمان جاهلیت، طاهره و سیده قریش نامیده می شد، بنابر مشهور، بزرگان قریش همه علاقه‌مند به ازدواج با او بودند، و از او خواستگاری کرده بودند و او موافقت نکرده بود.
از سـوی دیگــر "
حضرتــــ خـدیجـه (ع) با حضرتـــ محمّـد(ص) خویشاوند بود،
او اطلاعاتی از آینده درخشان حضرت محمد(ص) داشت "
این بانوی صاحب نام قریش " علاقه‌مند به ازدواج با او بود.
حضرتــــ خـدیجـه (ع) به حضرتـــ محمّـد(ص)
پیشنهاد ازدواج کردند و حضرتـــ محمّـد(ص) با موافقت عموهایش "
این پیشنهاد را پذیرفت و در یک جمع خانوادگی ازدواج صورت گرفت "
در این هنگــام "
طبق قول بیهقی وقتی ایشان در زمان وفات یعنی سال دهم بعثت، 50 ساله باشند و 15 سال قبل از بعثت هم ازدواج نموده باشند با این حساب حضرتـــ خـدیجـه (ع)در زمان ازدواج با حضرتــ محمّد(ص) ۲۵ سال بوده است.و حضرتــ محمّد(ص) ۲۵ سال داشتند.
رسـول اکـرم (ص) فــرمـودنـد:
بهترین زنان بهشتی چهار نفرند:
حضرتـــ خدیجه (ع) دختر خویلد و فاطمه زهـرا (س) دختر محمد (ص) "
و مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم همسر فرعون.
آیت الله بهجت: ... صلواتی را که انسان برای میتی هدیه کند،
هر کس می خواهد دعایش مستجاب شود، برای نجات مومنین و مومنات دعا کند، تا دعای مَلَک که مورد استجابت است، یقیناً مشمول حال او شود.
راستگویی در دیدن رویای صادقه و صفای روح خیلی موثر است.
توسلات خیلی نافع است. به این امام زاده ها زیاد سر بزنید! این بزرگواران همچون میوه ها که هر کدام یک ویتامین خاصی دارند، هر کدامشان خواص و آثاری دارند.
خدا می داند یک صلواتی را که انسان بفرستد و برای میتی هدیه کند، چه معنویتی، چه صورتی، چه واقعیتی برای همین یک صلوات است.
دستـــــ به دامن خـــدا ...
*
دستـــــ به دامن خـــدا کـه می شــویم ...
چـیزی آهـسته درون مـــا به صــدا می آیـد کــه ... نتــرس ...!
از باختنـــ تا ساختنــــ ..., دوبـــاره فــاصــله ای نیستـــــ ....!
*
« گر نیــایی فقــیر مـی مـیرم »
*
گر نیــایی ...
.
« گر نیــایی فقــیر مـی مـیرم »
....
مثل دنیـا حقـیر مـی مـیرم
.
چون کــبوتر کـه در قـفس حـبس است
.
تکـــ و تنـها اسـیر مـی مـیرم
.
ای شکـوه ترنــم بـــاران
.
در فـراقـتـــــ کــویر مـی مــیرم
.
تــوی شـهر دلــم زمـین لـــرزه است
.
زیــر آوار پیـــر مـی مـیرم
.
بـی تــو زجـرآور استـــــ جــان کــندن!
.
وای بر مــن ...؛ چــه دیــر مـی مـیرم ...!
.
تــو بیـــا ...، مـی خــورم قــسم بــه خـــدا
.
چــون بگـــوئی بمــیر...، مـی مـیرم
.
« مــهدیـــا » ای تمـــام هـسـتی من ...
.
گــر نیــائـی فقــیر مـی مـیرم ...
.
من زندگـی را دوست دارم ...
من دل به زیبـایی به خـوبی می‌سـپارم
.
دینـــم این است ...
....
من مـهربانی را سـتایش می‌کـنم
.
آئـیــنم این است ...
.
من رنج ها را با صبوری می‌پذیرم
.
من زنـــدگـی را دوست دارم ...
.
انسـان و بــاران و چمن را می‌سـتایم
.
انسـان و بــاران و چمن را می‌سـرایم
.
در این گــذرگاه ...
.
بگـذار خـود را گـم کـنم در عـشق ، در عـشق
.
بگـذار از ایـن ره بگـذرم با دوسـت ، با دوسـت
*
( فـریدون مـشیری )
*
