مـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَمـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَقصــه عادتـــــ.
چــه تلــــخ استـــــــ :
.
.
.
قصه عادتـــــــــــ !
آخـریـنـــ واژه هـا...
یـا فـاطـر بحقــ فــاطـمه " عجلــ لولیکــ الفرجـــ "
نرگســ خوبــ روی منــ!
بگــذار تـــا بجویمتـــ ، ای همــه جستجوی منــ
رایحـــه ای ببویمتـــ ، نرگس خوبـــــ روی منـــ
1 شام تا طلوع مانده!!!
هشـــــــــــدار!
چشمهایم نمی بیند....
چشم هایم دیگر دراختیار منــــ نیستند....!
هیچ نمی بیننــم " جـــزتــو
هیچ نمی خواهم" جـــز تــو
هیچ آرزوئی ندارم....جز دیدار روی ماه تــو
گل همیشه بهارم "خدا کند که بیائی
همـــــه گوینــد " کجائی؟
نکند ، دیــر بیائی ؟ نکند ، دیــر بیائی ؟
حضرت مهدی علیهالسلام ...
وقتی حضرتـــ مهـدی علـیهالسلام قیــام میفـرمـاینـد،
برنامهها و دستوراتشان را از" خـــدا "میگیرنــد؛
برنامهی ایشان برنامهای الهی استـــ.
معلم و مشاور ندارند * وقتیکه میخواهند به مکه مشرف شوند،
خسته میشوند و زیر درختی مینشینند تا استراحتــ کنند.
فرشتهای دستور میآورد که: « قُمْ یَا وَلِیَّ اللَّهِ فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ ».
امام زمان علیهالسلام در مکه،
بین رکن و مقام به خانهی خدا تکیه میدهند و میفرمایند:
« بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ثُمَّ یَقُولُ أَنَا بَقِیَّةُ اللَّه »
ای کــاشــ !
ایـــــ کاشــــــ " بـــه جـــای.....!
حــیا اجبــــــاری بود .
راستـــی و درستــی ،اجبـــاری بود.
کاشــــ " داشتـن مـعرفتـــ و " وجــدان اجبــاری بود.!
وجــــدان " یگانـه محکمـه ای ستـــــ ،
کـــه احتیـاج به قاضـی نـــدارد.....
چــه زیبــا گفتـــ : دکتـــرعلـی شــریعتــی "
وجــدان " صــدای خـــــدا ستـــــ .
به دنبالــــــ .
کودک " به دنبال آزادی بزرگتر و بزرگتر" به دنبال شادی کودک استــــ.
پیــر " به دنبال قدرتـــ جـوان و جـوان "درپـی تجربه سالمند استــــ.
آنانـــ که رفتند" در آرزوی بازگشتند و آنانـــ که مانده اند"در رویای رفتنــــ.
خـــدایا " کدامینــــ پلــ" در کـجای دنیـا "شـکستــه استـــ.؟؟؟
کـه هیچکســ بــه مقصـد نمی رســد؟!
خوشـــــــ آمدی !!!!!!!!
«أفضلُ الاعمال اِنتظارُ الفَرج»
بهترین عمل، انتظار آمدن حضرت مهدی علیه السلام است
هر جمعه می گوییم " برای ظهورش صلوات
کاش : این جمعه بگوییم ، به یمن حضورش
صـــــلواتـــــــ
درهای بسته.
حضرتـــ یوسفـــ مى دانستـــ تمــام درهــا ،بسته هستند "
اما " با اطمینانــ به خــود و بــا امیــد بــه خــدای خــود
به سوی درهای بسته دوید
تمام درهای بسته به روی او باز شد …
“اگر تمام درهای دنـیا هم ،به رویتـــ بسته شدند ،
بــه طــرفـــ درهــای بســته بـــــــدو !
چون خــدای تــو و حضرتـــ یوسفـــ یکی ستــــ.
خدایا " کمکم کن تا"درهائی را که به رویم می بندی،
ندانسته نگشایم.
ودرهائی را که به رویم ، باز می کنی به اسرارنبندم.
پاتزدهم شعبان ...!
پانزدهم شعبان سال 255 هجری
ُ
در شهر سامرا حضرت مهدی (عج) چشم به جهان گشود.
حکیمه دختر امام محمد تقی (علیه السلام) نقل می کند ،
که امام حسن عسکری (علیه السلام) مرا خواست و فرمود :
عمه امشب نیمه شعبان است نزد ما افطار کن .
که خدواند در این شب فرخنده شخصی را متولد می سازد ،
که حجت او در روی زمین می باشد .
ناگهان امام(علیه السلام)در مکانی که تشریف داشتند،
با صدای بلندصدا زده فرمودند :
عمه : تعجیل مکن که وقت نزدیک است!
این همان مژده است که به تو دادم.
اندکی بعدصاحب الامر سلام الله علیه متولد شد ،
آن ماه پاره را دیدم"
که مواضع هفتگانه سجده را بر زمین گذاشته وذکر حق میگوید.
او را در آغوش گرفتم در حالی که بر خلاف نوزادان دیگر
از آلایش ولادت پاک و پاکیزه بود.
در این هنگام امام عسکری (علیه السلام) صدا زد :
عمه جان ! فرزندم رانزد من بیاور،و او را نزد پدر بزرگوارش بردم،
او را به سینه چسبانید و زبان در دهانش گذارد ،
و دست بر چشم و گوش او کشید و
فرمود: فرزندم با من حرف بزن! آن مولود مسعود گفت :
شهادت می دهم به وحدانیت پروردگار و
رسالت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)،
سپس بر امیرالمومنین(علیه السلام) ،
و ائمه طاهرین (علیه السلام) درود فرستاد
و چون به نام پدرش رسید دیدگان .گشود و سلام کرد.
امام(علیه السلام) فرمود :
عمه جان: او را نزد مادرش ببر تا به او نیز سلام کند و
باز نزد من برگردان. او را نزد مادرش بردم سلام کرد،
مادر نیز جواب سلامش را داد،
سپس او ا پیش امام حسن عسکری (علیه السلام)برگردانیدم.)
ای علی! تو را ....
یا عــلی لا یعرفــکــــ ـالاّّّ الــله و انا....
ای علی! تو را هیچکس نشناخت جز خدا و منــــ .
درابتدای هستی، معمار آفرینشــ، زمین و خورشید و ماه و دریا و زمــینـــ اعلام کرد.
که آفرینش شما، آفرینش همه چیز، به طفیل محبت ( پنج نور ) مقدس است.
آفرینش بر محبت اینان رقم خورد و عرصه هستی به حب ولایت آنان از عدم شکل گرفت.
گر علی (ع) نبود، آفرینش معنائی نداشت .
نوروجود علی (ع) ، مصباح پایگاه آفرینش شد وهستی اول با وجود او شکل گرفت.
هدفنامه وجود را نیز به وجود او پیوند زدند.
لو لا ک لما خلقت الا فلاک و لو لا علی لما خلقتک...
پس ؛علی (ع) راز بزرگ خلقت است! اما در او اختلاف کردند.
این بود که اول مظلوم عالم هم ″علی″ نام گرفتـــــــــــ.
ای علی اگر تو نبودی مردم پس از من مؤمنان را نمی شناختند.
امام صادق (ع) در زیارت جدش عرضه می دارد؛
درود بر تقسیم کننده بهشت و جهنم، درود بر نعمت الهی بر نیکان :
( محبتـــ علی عاملـــ رسیدنــــ به کمالـــ )
در دوایر مختلف هستی،هر شعاعی به دور محوری می چرخد ،
و هر پدیده ای حول قطب وجودی که وابسته به اوست، دور می زند.
امام معصوم محور هستی، قطب عالم وجود، تکیه گاه آفرینش،
واسطه فیض الهی به جهان هستی و نگهدارنده کائنات باذن الله است.
در این راستا، محبت و ولایت علی (ع) مربی همه موجودات،
هدایتگر آنان به سوی کمال و سبب دوام و قوام تمامی پدیده ها از جمال تا انسان است.
پیامبر خدا (ص) بیان زیبایی می فرماید:
حبًٌـــــ علی حســنه لا تضــرمعــها سیئـــهًٌ
محبت علی (ع) حسنه ای است ؛
که با وجود آن هیچ گناهی به انسان صدمه نمی رساند.