عـریـان و زشتــــ استـــــ ...

دروغ "نـابـود کننـده سرمایـه اطمـینان استــــ ...

روزی دروغ  " بــه حـقیقتـــــ " گفتــــ :  

دوستـداری با هـم به دریـا بـرویم و شنا کنیـم .  

حـقیقتـــــِ " ساده لـوح پذیرفتـــ و گــول خـورد .  

 

آن دو بـا هــم بـه کــنار ساحل رفـتنـد .  

وقـتی بـه سـاحل رسیدنـد ...  

 حـقیقتــــ " لـباسهایـش را درآورد " و  

دروغ حیـله گر؛ لباسهای اورا پوشید و رفتــــ ...  

   

از آن روز بـه بـعد " هـمیـشه  ؛؛؛  

حـقیقتــــ " عـریـان و زشتـــ استــــ ...

امــّــا دروغ " در لـباسـهای حـقیقتـــــ "   

بـا ظاهـری آراسـته نـمایـان می شـود .