مـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَمـــــــــــادرانـــــه !!!
و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
غُــــروبـــــ جـُمـعـــه هـــا"
دارد زمان آمدنت دیر می شود...
دارد جوانِ سینه زنت پیر می شود...
تقصیر گریه های غریبانه شماست ...
غروب جمعه ها" چه دلگیر می شود...
منی که مایه ننگم به حـّّّّد رسوایی
چگونه از تو بخواهم به دیدنم آیی.؟
عرفه ، بارش رحمت الهی
عرفه ، بارش رحمت الهی...
عـرفـاتــــ نام صحرایی است وسیع و هموار،
در دامنه کوهی به نام جبل الرحمه که در جنوب شرقی مکه "
طول تقریبی این صحرا دوازده کیلومتر و عرض آن ۵٫۶ کیلومتر است.
عـرفـاتــــ در ۲۱ کیلومتری مکـّـه واقع شده است.
صحرای عـرفـاتــــ یا کــوه عـرفـاتــــ "
محلی خارج از مکــّـه است که ؛
حجاج در روز دوم حج در آن محل گرد هم میایند.
حضرت آدم (ع) و حوا " پس از هـبوط به زمین "
و بعد از جدایی طولانی در این صحرا به یکدیگر رسیده "
و با هم آشنا شده‌اند.
عدّه‌ای نیز گفته‌اند عرفات (به معنای آشنایی) به آن علّت است که :
حضرت ابراهیم (ع) در این جـا تـوسط جـبرئیل"
با مناسک خود آشنا شد و به آنها عارف شد.
در حدیثی از امام جعفر صادق (ع) نقل شده که :
جبرئیل" روز عرفه بر حضرت ابراهیم (ع) فرود آمد و به او گفت:
به گـناهـانت اعتراف کن و مناسک را بشناس "
و لـذا چون او اعتراف کرد آنجا را عـرفــاتــــ " نـامیـدنـد.
یارّب ! یارّب ! یارّب !
خـــدای من !
خواندمت پاسخم گفتی
از تو خواستم عطایم کردی
به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی
به تو تکیه کردم نجاتم دادی ،
به تو پناه آوردم حمایتم کردی
خــــدایا !
از خیمه‌گاه رحمتت بیرونمان مکن
از آستان مهرت نومیدمان مساز
آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان
از درگاه خویشت ما را مران
بر من روزی حلالت را وسعت بخش
و جسم و دینم را سلامت بدار
و خوف و وحشتم را به آرامش و اُنست مبّدل کن
و از آتش دوزخ رهایم ساز.
یارّب ! یارّب ! یارّب !
جـائی در پشتـــ ذهنتـــ ...
بـــارالـــها ...
مــارا یـاری فـَـرما" تـا هـَمانـندِ بـاران
پـاکــــ ؛ بـِمـانیــم ...
« آمــیـنـــــ ...»
جـــائی در پشت ذهنتـــ بـه خـاطـر بـسپـارِ ؛
کـه اثــر انگشتــــ خـداونـد بـر همـه چـیز هستـــ ؛
پـس مواظبـــ اعمـال و رفـتارتــــ در زنـدگـی بـاش .
امام گـرامى بـاقـر الـعلـوم (ع) .
در سال 57 هجری در شهر مدینه ؛
ستارهای دیگر از ستارگان آسمان امامت و ولایت"بدرخشید .
و با نـور خـود، عــالم را منّـور نمود .
نام او "محــّمد " و کنیــهایشان " ابــوجـعـفر " بود .
که بعــدها بـه " بـاقــــر " ملّقب گشت.
پدر گرامیشان امـام زین الـعابـدیـن (ع) پـیشوای چـهارم شیعیان جهـان،
و مادرشان " ام عـبداللـّه ، دختر امـام حـسن مـجتبی (ع) بودند،
هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فـاطمـی و علــوی بودند .
آن حضرت در سال 94 بـعد از فــوت پـــِدر گــرامیشان "
عهدهدار مقام امـامت و زعامت شیعیان جـهان شدند .
امــام گــرامى بـاقــر الـعلـوم (ع) ،
دریــاى دانش را شکـافت و اسرار علــوم را آشـکارا ساخت.
هفتم ذیحجه ى سال 114 هجرى در پنجاه و هفت سالگى "
در زمان ستمگر اُمـــوى،
هشام بن عــبد الـملک ،مسمـوم و شهید شدند.
در شامگاه وفــات بـه امــام صــادق عـلیه السـّلام فـرمـودند:
من امشب جهان را بدرود خـواهـم گفت،
هم اکنون پـــدرم را دیدم که شـربتـى گــوارا نـزد من آورد و
نـوشیدم و مـرا بـه سراى جـاویـد و دیـدار حـق بشارت دادند.
چــــطور ممـکن سـتــــ .؟
درجــــائـی کــه :
یــک درب قوطــی کنـــسرو...،
نــــور خورشـــید عالمتاب را دریافت می کند؛
بـــه اطراف چنـان منعکس می کنــد ،
که قـادر به نگاه کردن آن نیــستیم "
چــطور ممـکـن سـت ؟
ما کـه ( خـلیفــة للـّه ) درروی زمـیـن هــستیم،
قــــادر نخــواهــیم بـــــود ... ؟
تا نورحـق وحقـیقت ومحـبّت را"
نسبت به یکــدیگـــرمنعکــس کــنیم ... ؟؟؟؟؟
مـــا "بـرای ایــران "چــه کــرده ایــم؟
کـِـندی می گفت:
هیچ وقت نگـوئید " کــِندی برای آمریکـا چـه کرد؟
بگوئــید " مــا برای آمریکــا چـــــــه کرده ایم ؟
راســـتی " مــابرای مملکت ایـــــران چــــــه کرده ایم ؟؟؟؟؟
مملکت ما " دین ما " فرهنگ ما " برای ما مقدّسند"
بایـد ما " آینــده نــگر باشیم .
جوانهای ایران ما" اگر می خواهند موّفق بشوند" باید آینده نگر باشند.
دین باعث خوشبختی " و موّفقیّت " و سربلندی " انـسان می شود.
بما یـــاد ندادند، پنجاه سال آینـــده رانگــاه کـنیم ... ،
تا فرزندان ما " که مـهمـترین دارائـی ما در این دنیـا هـستنـد "
با بـرداشت هـوشمـندانـه " نـَه با تقلـیدِ کــورکــورانــــه"
بـهتر زندگی کنند،
ما " همیشــه ... یکـــ سـال بـعد را نـگـاه می کنیم...
مــــــــــــــــــــــــادرم
در دو چـشم تـو خــدا جـا دارد ... عشق بـا چـشم تـو معنا دارد
مـــــــــــــــادرم:
چـشمـه احـساس تـویی ... عطر خوشبوی گـُل یـاس تـویی
دکتر شریعتی:
مادرم میگفت:عاشقی یک شب است و پشیمانی هزار شب؛
هزار شب است پشیمانم،کـه چرا ؟ یک شب عاشقی نکرده ام.
دوســتی به من گفتـــــ:
میخواهی دنیــا رو داشـته باشی؟... !!!
گـفـتم : دنیــــا ... " تـو دسـتهای منـه وقـتیـــکه...
لبـخـندِ مــادرم جـلو چـشهامــه ...
صــدایِ مــادرم تـو گـوشهـامــه ...
دستهایِ مــادرم ... یــار و پنــاهــمه ...
مــی نـویسـم نـامــه ای از بیـنوایی
ببـندم بـَر پـَرِ مـرغ هـوایـی ...
بــِه بــَر مُــرغَــکــــ"بــه دستـــِ مــادرم "دِه ...
بــِگـو صـَد داد و بیـداد اَز جُــدایی...
او ... بـــــــــــه دنیا آمد تا دختر "مـــادری شود ...،
تشــکیل خانواده داد ... تا یــار و مونس " همسری شود ...،
فــرزند دار شد ... تا مــــادر " فرزندی شود ...،
برای همه "یـــاور و غـمـخـوار شد اما خودش بی یـــاور ماند …
فقط "بــاوفــاترین یــار و پنــاهش " خـــــــــــــداوند بـود.
آری ... ... ... همیشه مادر را به مداد تشبیه میکردم :
با هر بار تراشیده شدن، کوچکـــ و کوچکـــ تر می شود…
از تـمام دلتنـگی هـا ، از اشکــــ ها و شکایت ها و ...
کـه بگـذریم بـایــد اعترافـــــ کــنم...
"مــــادرم "کــه می خـندد وَ در کــنـارمــنه...
تمام غمــهای دنیــا فراموشم می شـه و خوشبختم !
مـــــــادرم ... "
تــو تنـها سـتاره‌ای هـستی کــه در روز و شبــــ عمــرم"
پــُر فــروغ ، می‌درخشی.
یه روزی میاد که بعدش دیگه مهم نیست ...
فردایی در کار هست یا نـــه ؟
اون روز " روزی ستــــ کــه : مـــــادرتـــــــــــــ …
خـــداونـدا ؛
من بــا تـمـام کـوچـکـیم بــه جــز مـــادرم "
گــوهر گــرانبــهائی دارم " ... و آن ... مـهربان خــدایی ستــــ "
کــه من دارم و تو نـــداری.!!!
ذکر همان روز
هــــــــر روز"
روزمــان را با ذکــر همــان روز آغـــاز کنیــم:
شـنبه : یــا رَبَ الـعالـَمـین
یکشنبه: یــاذَالـجـَلالِ وَالاِکــرام
دوشنبه : یــا قــاضـیَ الـحاجات
سه شنبه : یــا اَرحَـمَ الـّراحِمین
چـهارشنبه:یــا حـَیُّ یــا قـَیـوّم
پنج شنبه:لااِلهَ اِلّا اللهُ المَلِکُ الحَقُ المُبین
پیــوند آسـمانی حضرت علـی (ع) و زهـرای اطهر (س)
اوّلـین روز مـاه ذیــحـجـه...
ســالـگــرد ازدواج آسـمانــی ؛
حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام
و سـرور زنـان دنیــا و آخـرت ...
حضرت فـاطمه زهــرا سـلام الله علیـها
بـــر هـمگــان مـبـــارکـــبـاد...
لباس یـــاس بــر تن کرد زهـــرا ( س )
کــنارِ دستـــِـ او بنـشستـــــ " مــــــولا
مـحــّمـد ( ص ) خــطبــه را خــوانــد؛
و ... زهــــرا ( س ) بـــَلی گـفتـــــ ...
ولــی من مـُطمَـئنـَم : بــَلـی ... نـــَـه ... یــا علــی ( ع ) گـفتـــــ...
