مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ

آیـا"خداوند مهمان قلب ماست.؟

    

خداوند میزبان قلب های وسیع است.

یک روز حضرت موسی پیام آور خـــداونـد مـهربان ؛ 

برای مردم خود صحبت می کرد ... 

مردی ازجمع تحت تاثیر، سخنان حضرت موسی قرار گرفت . 

از خود بی خود شد بلند شد و پیراهن خود را درید.

خـــداونـد به حضرت موسی پیام فرستاد : 

ای موسی به بنده ام بگو "پیراهن خویش راپاره مکن ... بلکه"

قلبت را برای من گشوده و گشاده گردان . 

یادمان باشد خــداونـد میهمان قلب های وسیع است . 

هرچه قلب های ما از کینه پر باشد سهم ما از خداوند کمتر است.

هرچه حسادت بیشتر ... جای خـــدا در قلب ما تــَنـگــتـَر... 

هرچه سَبَد قلب های ما جای حسرت های روزهای گذشته باشد. 

این سَبَد جای کمتری برای خـــدا خواهد داشت .

اگر خانه ی قلب ما تاریکی وناامیدی را بیشتر در خود جای دهد. 

نور خـــدا کمتر می تواند میهمان خانه قلب هایمان باشد . 

پس همتی کنیم و برخیزیم، هرچه حسرت " حسادت " کینه "  

و ناامیدی و بدی است از قلب خود بزداییم . 

و فانوس امید و خوبی بر سَرسَرای قلبِ خود بیاویزیم .  

و شادی دیــدار خـــدا را بــه اِنـتظاربنـشـینـیم.