فــرود اضـطـراری هـواپیــما ...

  منطقه جــزایـر کــایمنــــ ، “ مـایـکل فــورت ”  

  اهل لوئیزیانای آمریکا را به دلیل “  رفتار ناهنجار در حال مستی  ”   

  که موجب فرود اجباری هواپیما شده بود، 600 دلار جریمه کرد . 

  دعوای این مرد آمریکایی با همسرش که در سالگرد ازدواجشان ...؛ 

  از آتـــلانتــا عــازم کــاســتاریــکا بــودنـد ...،   

  در هواپیما چنان بالا گرفت که خلبان مجبور به فرود اضطراری شد و ؛ 

  پلیس این مرد را بازداشت کرد ...،

  امّـا همـسـر  وی " بــه سـفر خـود ادامــــه داد ...   

  

          منـــ از خــوش بـاوری چـشم تـرا خـورشــید نـامـیدم 

        نـدانســتم کـه چـشمانتــــ کــمین انـفجـاری بــود 

        لــبالبــــ از امـید و عـشق بـه سـویتـــ بال وا کـردم  

        ولــی پایان این پــرواز ... " فــرود اضـطراری بــود 

شاهکار ملکـــ ذات کــبریایم ...

 

کــیسـتم مـنـــ ...؟ شـاهـکار مـلکـــ ذات کــبریایم 
 

دهمینـــ مسـند نشینـــ از بعــد خـتم الانبـیایم

  گـوهـرى ارزنده از گنجینه‌ى جـود جـوادم 
 

   نـهمین فـرزند دلبند علــى مرتضــایم  

 

  امام هــادی (ع ) پس از پــدر بزرگــوارشان ؛ 

 

  در سن 8 سالگی به مقـام امــامتــــ رسیدند "

و دوران امـامـتشـان 33 سـال بـود .

در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار "

با خلیفه ستمگر وقت ( یعنی متوکل عباسی ) آنی آسایش نداشتند .

با آنکه متوکل از دشمنان سرسخت آل علی (ع ) بود ...

و بنا به دستور او بر قبر منور حضرت سیدالشهداء (ع ) آب بستند و

زیارت کنندگان آن مرقد مطهر را از زیارت مانع ... ،

دشمنی یزید و یزیدیان ... 

 

 نسبت به خاندان رسول اکرم (ص ) تازه گردانیدند ،

با این همه در برابر شکوه و هیبت حضرت هادی (ع ) ؛ 

 

همیشه بیمناک و خاشع بود .

 متوکل همیشه از اینکه مبادا حضرت هادی (ع ) بر وی خروج کند و

خلافت و ریاست ظاهری بر وی به سر آید بیمناک بود .

دیگر از یاران حضرت هادی (ع) حضرت عبدالعظیم حسنی است .

نسب شریفش به چــهار واسطـه بــه : 

 

حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام منتهی می شود ... "

حضرت عبـدالعـظـیم از خلـیفه زمـان خویش هراسید و  

 

در شـهرها به عنوان قاصـد و پیکـــ گردش می کردند"

تا به ( ری ) آمدند و در خانه مردی از شیعیان مخفی شدند ... " .

" حضرت عبدالعظیم ، اعتقاد راسخی به اصل امامت داشتند .

امـام دهـم ، حضرت هــادی (ع ) در سال 254 هجری ؛ 

 

به وسیله زهــر به شـهادت رسیدند .

معتمد عبـّاسی امـام دهـم را مـسموم کـرد ...
 

از این سال امام حسن عسکری (ع) پیشوای حق شدند ..."

و بار تعـهد امامتـــ را بر دوش گرفـتند .

و در همان خانه ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بودند ،

     سـرانجــام به خــاکــــ سـپرده شـدنـد . 

    

 

      غـــم مـخور شیــعه " فــردا پــای مــیزان عدالتـــــ    

  شافعتــــ در نزد حق " هنـگام پــاداش و جــزایـــم 

   من وَصــّیم ، من وَلیـّــم ، من نَقــیّم، من سَــخیم  

 زانکــه همـنام علـــى معنـىِ ، هــاىِ هَـل اَتــایم 

 

اَللـّـهُمَ العَن اَوّل ظالـِم ظَلم حَقّ مُحَمّد وَ آلِ مُحَمّد (ص)

امـام را پـاره پـاره کـنند ...

امــام علــی النقـی (علـیه السـّلام) فـرمـودنـد : 

خـوردن گـوشتــــ بـدن امــام مـعصـوم کــه : 

از فـرزنـدان فاطـمه زهـرا (س) ستـــ ،بـَر دَرنـدگـان حـَرام استـــ .

 یکـــ روز   ...  مــأمـوران بــه دستور حـــاکـم وقتـــ ،  

ایشان را وارد قفس شیرها کردند تــا شیر های دَرنـــده،   

امــام (ع) را پـــاره پـــاره کـنند وَ کـلام ایــشان نـقـض ؛ شـود.  

هـمیـنــ کــه امـام هـادی (ع) وارد قـفس شـدنـد  ... 

و در عین ناباوری این شـیرهای درنــده " 

به پـای حضرتــــ امـام هـادی علـیه السـّلام افـتادند  ... 

و ایشان دستــــ بر سـر شـیرهـا می کـشـیدند " 

و بـدون هیـچ غُـرِّشـی در کـنار امـام علــیه السـّلام "

شـیرهـا آرام گـرفـتند ...  وَ بــه پــابـوس امــام (ع) آمـدنـد ...  

 

میــلاد پـنجـمـینـــ مـولـود زمـینـــ و آســمان .

  

شـیعـیان ...!!!  

به پا خـیزید کـه " جشن مولــود پنــجمـینـــ اخـتر تابنـاکـــ  "

آسـمان را سـتاره باران کـرده و زمـینـــ را نـورافشــان *  

امـروز ، قــاصـدکـــ ها پیــام آور تبـریکـــ عــید هـسـتند ...   

تبـریکـــ میــلاد پـنجـمـینـــ مـولـود زمـینـــ و آســمان . 

 

 درود و سـلام و صـلوات فراوان بفـرسـتید ، بر امــام پنـجـم "

سلام بر آن روح بلند، بر آن جسم پاکـــ ، بر آن امام همام ، 

سلام بر علم بی کران او  ، سلام بر حلـم فـراوان او  ،

سلام بر آن زاهـد عـابد ...، سلام بر آن صـابـر شـکور ...،   

سلام بر امــام محّـمد باقــر علـیه السّــلام  .

میلاد باسعادت باقـرالعـلوم بر تمامی عاشقان ولایتـــ مبارکـــ باد.

 

احادیثــــ امام محّمد باقـر (ع)

  

امــام باقـــر ( علـیه السـّلام ) می فــرمایـند: 

دنیــــا بازاری از بازارها استــــ. ... 

گروهی از این بازار خارج می‌شوند، کالای نافع و سودبخش می‌برند و  

بعـضی با مـتاع مـضـر و زیـان‌بـار از این بازار بیـرون می‌روند.  

* دروغ گفتن باعثــــ خــرابی ایمـــان استـــــ.

* چون دو مـؤمن بـهم برخورند و مصافحــه کـنند " 

خـــدا به آنها رو کند و گناهان از چهره آنها بریزد تا از یکدیگر جدا شوند.  

* از وعده های حتمی خـــداوند" قـــیام قــائــم ما استـــــ .  

هرکس در این گفتار شکـــ و تـردید به خـود راه دهـد " 

خـــدا  را به حال کـفر و انــکار ؛ملاقات میکند .

و آنان که برای ظهور امام زمان (عج) تعیین وقت میکنند دروغ می گویند.    

* دعایی که بیشتر امید استجابت آن میرود و زودتر به اجابت می رسد " 

دعــا برای برادر دینی استـــ " در پشت سر او ( در غــیاب او ) . 

* نشـانه فـروتـنی آن استـــــ کــه : 

 به نشستن در جـایی پـایین تـر از شــأنتـــ راضـی باشـی.

* هـر کسی به آنچــه کـه می دانــد ، عمل کــند ...،  

خـــداوند آنچــه را کـه نمی دانــد، به او خواهد آموختــــ. 

* کسـی به ولایتــــ ما نمی رســد  ...

مگـر با عمـل (شـایســته) و دوری از گـــناه. 

***

                           

                      

     هـیچ ماهـی در حرمتــــ و فضیلتـــ‏ " 

به پایــه آن نمی ‏رسـد و قــتال با کـافـران در این ماه حرام استـــ .  

   

 

هر کس یکـــ روز از آن را روزه بدارد "خـــداوند از آن نـهر به او بیاشامد. 

و بــاران رحـمتشـــ را بــر وی نــازل خـواهــد نـمود . 

     حضرت محـّمد (صـلّی الله علیــه و آلـه و سـلّم ) فـرمودند :  

      رجبــــ ماهِ استـغفارِ امتّــــِ من استــــ ،  

پس در این ماه طلبــــ آمرزش کنید که خــداوند آمرزنده و مهربان استــــ " 

و رحمتـــِ ‏خــداوند در این ماه بر امتّــــِ من بسیار ریخته می‏شود " 

     پســـ بسـیار بگــوئید ...  

         

   وَ  ...  آگاه باشید که رجبــــ ماهِ پــروردگــار استــــ " 

 و شـعبان ماهِ منـــ "و ماه رمضــان ماهِ امتّــــ منـــ استــــ ... 

و اگـر کـسی در ماهِ رجبــــ حـتّی یکــــ روز " روزه بدارد ؛ 

خـــدا را از خود خشـنود ساخته و خشمِ اِلـهی از او دور می‏گردد .  

  

           خـــدایا " زیبایی گل را برای زندگی همه شیعیان و ؛ 

                                    کوتاهی عمرش را برای غمهایشان آرزومندم ...

بر فـراز آسـمان از دریـای محـّبتــــ ...

  کتیــبه ای بی سـتون نـصبـــ می کـنم ..." 

بر فـراز آسـمان از دریـای محـّبتــــ . 

تــا بـزرگـواریـتان را زمین و زمــان ؛  

انگشتـــ حیرتـــ بگـزند و آقـاییتـــان را به رخ خلـق بکـشم .  

  از تـو بایـد گـفتن به قلــم سـتایش " ای آقــای من ... 

 

مــا ز وصفــــ نــام او هــم عــاجـزیم"

   

فــاطمــه (س) یعـنی پـــدر را مـــادری  

در مـصیبتــها علــی (ع) را یــاوری  

 

فــاطمــه(س) یعــنی دلــی پـر درد و ریشـــ ؛

ابتــدا افــراد دیگـــر بعــد خـویـشــ ... 

 

هـر چـه گـفتـم  ... باز دیــدم فــاطمــه(س) 

در مقـامـی ستــــ بـرتـر از "  از اینـهـمـه 

 

مــا  زِِ  وصفــــ نــام او هــم عــاجـزیم  

کــی تــوانـیم  وصفــــ ذاتـشـــ را کـنـیم  

 

لیکــــ مـی گـویـم " کنـــون در خـاتمــه  

 فــاطمــه (س)... یعــنی تمــامــأ " فــاطمــه (س) 

 

جـز تو پــدری دگــر ندارد ...

گرچه شبـــ تاریکـــ استـــــ ... 

دل قـــوی دار سحر نزدیکـــ استــــ  ... 

 

شبـــ تـار منـــ خـــــدایا ز چـه رو ســحر نــدارد  ... 

مگـر اینـــ عــزیز زهــرا ز دلــم خــبر نــدارد ؟؟؟ 

تـو بـه منـــ مگـر نگـفـتی غـم دل بـه او بگـویـم ؟؟؟ 

همـه دم زنـم صـدایشـــ شـنوم مگـر نـوایـشــ  

چـه کـنم کـه آهِ سـردشــ بـه دلـم اثــر نـدارد  ؟؟؟ 

تـو بگـو کـجا روم منـــ کـه جـمالِ او ببـینـم ...؟  

بـه کـجایـی ای عـزیـزم نگـری بـه حـال و دردم ...  

کـه فـراق و دوری تـو بـه جـز از ضـرر نـدارد ...  

تـو بـرای شـیعـه هـستـی چـو پــدر بـه اَمـر یـزدانـــ ...؟  

تـو بیــا کــه شـیعـه جــز تــو پـدری دگــر نـدارد ... 

عـشـقـــ مـــادر ...

یکـــ روز گـــرم تابسـتان ...،  

پسر کوچکی با عجله لباسهایش را در آورد ... 

و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت.
 

مادرش از پنجره نگاهش می کرد و از شادی کودکش لذت میبرد.
 

مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی پسرش شنا می کرد.
 

مادر وحشتزده به سمت دریاچه دوید و با فریادش پسرش را صدا زد.
 

پسرش سرش را برگرداند ولی دیگر دیر شده بود. 

تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت تا زیر آب بکشد،  

مادر از راه رسید و از روی اسکله پاهای کودک را گرفت .

تمساح پسر را با قدرت می کشید " ولی عشــقــــ مـــادر ... 

 

آنقدر زیاد بود که نمی گذاشت پسر در کام تمساح رها شود.
 

کشاورزی که در حال عبور از آن حوالی بود، صدای فریاد مادر را شنید،  

به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را فراری داد.
 

پسر را سریع به بیمارستان رساندند.
 

دو ماه گذشت تا پسر بهبودی پیدا کند.
 

پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده بود و  

روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود.
 

خبرنگاری که با کودک مصاحبه می کرد از او  

خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد.
 

پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخمها را نشان داد،  

سپس با غرور بازوهایش را نشان داد و گفت :  

این زخمها را دوستــــ دارم ، اینها خراشهای عشق مادرم هستند.

سختــــ ترین سؤال خـاورمـیانه ...

   اگـر باهوش هـستید ...؟ با چــند لحــظه شکـیبائی ..."  

 بشــمارید چــند نــفر هســتند ...؟؟؟  

   12  نفـــر  یــا  13  نفـــر ... "    

 

  درستـــ  حـــدس زدیـــد ...   

 هــم   12  تا  "  هــم   13  تا .

بانــوی مـردآفــرین ...

اُمُ البَنــینــــ (مـادر پـسران) علیـهاالسـلام ؛ بانـوی مَـردآفـرین  

سـیزدهــم جـمادی الـــثانی ، ... 

یادآور روزی غـم انگـیز استـــ ، روزی که در آن مــادری فـداکار و 
 

بانویی با عظمتـــ از تبـار دلاوران ،به سوی معـبود پــَر کشید ...  

  

 خــانم ام البنــینــــ (س) از بانـوان با معرفتـــ و پر فضیلتــــ بود .  

نسبتــــ به خـــانـدان نبــوتّـــــ "  

محبتــــ و دلبسـتگی خـالـص و شـدیـد داشتــــ ؛  

و خـود را وقفــــ خدمتــــ بــه آنـها کرده بود .  

خـانـدان نبـوّتــــ بــرای او جـایـگاه والایــی قــائل بودند ...  

و به او احـترام ویــژه می گــذاشــتند .

عظمتـــ این خـانم در آن جــا آشـکار می شود کـه :  

وقــتی خــبر شــهادتــــ فــرزنــدانـش را به او می دهـند" 

به آن تـــوّجـــه نمی کـــند ...، 

 بلکه از سلامتـــ حضرتــــ امام حسین علیه السلام می پرسد؛  

 گـــویی امــام حـسین علیه السلام " فــرزندِ اوستــــ نــَه آنان . 

سـلام بر تـو اِی همـسر جـانشـین رسـول اللّه علیه السـلام ؛  

ســلام بـر تـو کـه محـبوبــــ حضــرتـــِ زهـــرایـی؛ 

 ســلام بر تـو ای مــادر ماه هــای درخـشــان ...؛ 

خدا و رسولش را گواه می گیرم که تو با اهدای فرزندانتــــ و 

 قـربـانـی کـردن آن هـا در راه آرمــان هـای 

 حسـین بن علـــی علیه السلام جـهاد نمودی؛

گـواهی می دهـم کـه تــو یــار و یــاور "  

 امــام علــی بن ابی طالبــــ علیــه السـّلام در سـخـتی ها ،  

 مشکلات و مصیبتــــ هــا بـوده ای ؛  

گـواهی می دهـم کـه بـه خـوبـی از عـهده سـرپـرسـتی و  

نـگـهداری فــرزنـدان زهـــرای اطــهر علیـــهاالسّـلام " 

و اَدای امانتــــ ایشـان بـر آمـدی؛

 در نزد خـــداوند از مقــام و منــزلتـــ بـــالایی بـرخــورداری؛  

ســلام بـر تـو و بـر فـرزنـدان شـهیدتــــ ...!

یوسُفــــِ گـُـم گـشـتـِه ...

  

میرسد روزی که بی چـون و چـرا می بیـنمتــــ
 

میرسد روزی که ای شاهِ وفــا می بیـنمتــــ

میرسد روزی که تکـیه میـدهی بر کــعبه و
 

در کـنار خــانه ی امـنــِ خــدا می بیـنمتــــ

  من امـید وصـل دیـدار تـو را دادم بـه دلــــ 
 

یوسفـــ گمـگـشـته ی خـیـرالـنسـا می بیـنمتــــ

یـابن طـاهـا، یـابن یـاسـین، یـابن طـور، آقـای من
 

شـاه دین، حـبل الـمتـینـــ ، کـهفـــ الـوری می بیـنمتــــ .  

اَللـّهُمَ عَجِلِ الوَلیـِکَ الفَرَج

چـقدر به شکـــِ خود مطمئـنید...؟

 

هیزم شکن صبح از خواب بیدار شد و دید تبرش ناپدید شده ... 

شک کرد که همسایه اش آن را دزدیده باشد.  

برای همین تمام روز او را زیر نظر گرفت. 

متّوجه شد همسایه اش در دزدی مهارت دارد ... 

مثل یک دزد راه می رود، مثل دزدی که می خواهد چیزی را پنهان کند. پچ پچ می کند. آن قدر از شکش مطمئن شد که تصمیم گرفت به خانه برگردد لباسش را عوض کند و نزد قاضی برود. 

امّا همین که وارد خانه شد تبرش را پیدا کرد.  

همسرش آن را جابه جا کرده بود. مرد از خانه بیرون رفت و دوباره همسایه را زیر نظر گرفت، و دریافت که او مثل یک آدم معمولی راه می رود حرف می زند و رفتار می کند.  

قضـــاوتــــــ با شـــما ...